Dag 79 – 27.04.2011 – TWEE – The end of Holidayfun

Hallo allemaal! Hier ben ik weer!
Woensdag is beachday bij Holidayfun. En het is nu ook de laatste dag Holidayfun voor ons. Het is wel een beetje raar, maar ja… Aan alles komt een einde? De kinderen hebben zich vandaag uitgeleefd in het water. Ze zwemmen echt graag! We zijn iets vroeger teruggekeerd dan normaal om op school nog wat zaken terug op orde te zetten. We hadden namelijk heel class 1 ontruimd om dit lokaal te kunnen gebruiken bij regenweer. Normaal staat het nu terug op orde : -)
Daarna hebben we de kinderen getrakteerd op frisdrank en een koekje. Dat vonden ze tof! Ze hebben ons daarna allemaal een afscheids-High-Five gegeven.  Ik denk dat Holidayfun gedurende andere vakanties ook een succes kan zijn. Toch ben ik ervan overtuigd dat een ervaren speelpleinwerker een nog grotere hulp had geweest, maar bon, we hebben ons best gedaan. En om de eerste keer te zijn, is het geslaagd denk ik!

Vandaag is het trouwens weer stralend weer hier in Kenia! De afgelopen vier dagen hebben we praktisch niets anders gezien dan regen, niets anders gevoeld dan wind en vooral gewandeld met een trui en ja, ik heb voor de eerste keer in Kenia zelfs sokken gedragen : -) Maar het weertje vandaag heeft mijn huid weer wat roder gemaakt.

Na Holidayfun kreeg ik een bericht van mijn mama om mijn mail eens te checken en haar dan te bellen. Ze wilde graag voor de mama van Rita een matras een muskietennet en wat extra eten kopen. Ik wilde er zo snel mogelijk werk van maken. Ik stapte in de douche, maakte me wat proper, ging naar Omari en vroeg hem om mij te helpen alles te gaan halen. Ook Madame Fatuma heeft geholpen, omdat ik niet meer zeker wist waar Rita woonde : -) ’t is daar een doolhof van kleine weggetjes ze! Vóór ik vertrok met Omari zag ik Moka nog. Dat is een jongen van rond de 25 jaar die extra hulp biedt op school. (kuisen, werken in de keuken, andere kleine dingen,…). Hij mankt al ongeveer anderhalve week nu denk ik. Wij dachten met de vrijwilligers dat zijn teen misschien gebroken of extreem gekneust was, maar Moka bleef er een beetje over zwijgen en knikte altijd ‘nee’ als we vroegen of het misschien gebroken kon zijn. Nu vandaag vroeg ik opnieuw aan Moka hoe het met zijn voet ging. Hij zei dat hij naar het ziekenhuis moest gaan. Toen heeft hij mij laten zien wat het probleem was… Miljaar schrok ik me daar een bult :-o Zijn middelste teen hangt er voor ¼ af. Er zit een ontzettend grote en diepe snee in die teen. Hij zou op een steen gestapt zijn toen hij op school bezig was. Toen ik dat zag kreeg ik echt medelijden. Man, da moet pijn doen! Bij elke stap moet die snee nog eens opengetrokken worden, da kan nie anders. Bah… Ik wist zeker dat zo’n grote snee genaaid moest worden, maar naaien kan je blijkbaar enkel een 8-tal uur na het ongeluk. Moka zat ondertussen zowat aan 216 uur… Jongens toch! Dat hij dit niet vroeger gezegd heeft, dat snap ik echt echt niet! Ik heb aan Omari gevraagd of ik hem naar het ziekenhuis moest brengen, maar toen vertelde Jessica dat dat dus niet veel meer uithaalt, omdat naaien toch niet gaat. Toen zijn we met hem maar naar het Dispensarium gestapt. Die man trok verdorie ook grote ogen hoor! Hij heeft de wonde verzorgd, maar kon verder niet veel doen. (Ik heb voor de grap nog tegen de dokter gezegd dat het beter is dat we zijn teen amputeren : -) Haha. Moka kon er wel mee lachen, vooral ook toen ik even later met een schaar richting zijn teen ging : -)) Bon, ik heb dit doktersbezoek betaald, maar ik vrees dat dit snel anders opgelost moet worden, want Moka moet om de 2 dagen ongeveer terug naar daar om het te laten verzorgen. Pff ocharme toch!

De kleine Robert is trouwens wel terug beter nu. De paaseiwindel is ondertussen al van zijn hoofd af, maar hij draagt nu een mutsje over de plakker op zijn hoofd om de wonde extra te beschermen van vuil. Hij leek wel heel erg stil en loopt er een beetje verdwaasd bij als je’t mij vraagt, maar we proberen hem nog enkele keren te bezoeken deze week. Ik heb ook Lies en Lise gevraagd om nog eens te gaan kijken als wij al weg zijn, want zij vertrekken pas maandag.

Na het dispensariumbezoek van Moka ben ik terug naar Omari gegaan. Ben samen met hem (toch nog een keer met de brommer :- )) naar het wisselkantoor gegaan om geld te wisselen, naar de winkel gegaan om een matras, een muskietennet en een geweven rieten mat te kopen om de matras op te leggen. Al die dingen hebben ze op een extra motor gestapeld. Ikzelf zat achteraan op een andere motor. Daarna ben ik nog wat extra eten gaan kopen voor het gezin. Maizeflower om ugali te maken, spaghetti, rijst, bonen, boter, brood, theeblaadjes, suiker, zout,… Een kleine hulp, maar nu kunnen ze toch een paar dagen geld sparen en hier iets anders belangrijk mee kopen.
De mensen waren super gelukkig. De mama heb ik jammer genoeg niet gezien, want die was aan het werk, maar de grootmoeder lachte en zei vol overtuiging: God bless you! Thank you! Give your mama a hug, Greet her from me : -) En zo van die dingen : -) het was fijn om mensen met zo’n kleine dingen super gelukkig te maken : -) Zalig! Ik heb een paar foto’s genomen en ben daarna terug met Omari naar huis gegaan.

Heb ondertussen mijn mama ook ingelicht en ze leek blij dat ik het zo snel heb kunnen regelen : -) Mja uiteindelijk kon da ook moeilijk anders, want overmorgen vertrek ik al : -) Haha :- ) OVERMORGEN!!!!! Zalig om da te kunnen zeggen : -)

Trouwens, nog een grappige anekdote… Het grasmachine van onze vrijwilligerswoningen is nu ongeveer al een tweetal weken kapot denk. Het gras staat momenteel dus hoog. En wat had onze John daar nu op gevonden? Het gras knippen met een snoeischaar! : -) Zalig! Na ongeveer de helft van de gazon gedaan te hebben, heeft hij ontdekt da da toch nie zo handig was : -) Schitterend he : -) Ach ja… Da was een anekdote om mijn vader (geïnteresseerd in tuinieren) eens goed te laten lachen :- ) Dus, paps geniet ervan! : -)

Allé bon… Ik ga eens afsluiten nu. Tot morgen allemaal!!!