Vandaag was in tegenstelling tot gisteren wel een dag om vanalles over te vertellen. Het mag best een speciale dag genoemd worden. ’s Morgens vroeg, net na de Assembly werden de twee geiten geslacht die de ouders van Niki gekocht hebben. Alle kinderen hebben kunnen meekijken hoe de nek van twee geiten werd over gesneden, het bloed er uit spoot en hoe daarna de geiten in stukjes gehakt werden. Die kinderen hier vinden dat een toffe gebeurtenis, de leerkrachten ook. Behalve de Mzungu’s… die schuilden achter de school om niets te horen en te zien : -) En die Kenianen maar lachen met ons, omdat we bang waren om het te zien en het daarna op te eten : -) best wel grappig.
Nadien is de School contest begonnen. Dat was wel heel erg tof. Enkele van de vrijwilligers hadden op voorhand medailles gemaakt die we konden uitdelen op de wedstrijd. Eerst moesten de meisjes en daarna de jongens van de upperclasses brood eten. Om ter snelst… Hoe dat brood in de mond werd gestopt was hilarisch… Maar anderzijds ook tegenstrijdig met de cultuur hier.. .Heel veel mensen hebben weinig te eten en nu zag je op die wedstrijd ineens verspilling van eten. Dat deed ergens ook wel pijn, maar bon… dat was niet onze beslissing. Nadien moesten de meisjes en jongens van de lower classes een flesje cola opdrinken om ter snelst. Dat was ook echt grappig om te zien. Nadien zagen we ook van de upper classes, lower classes en zelfs van KG’s de beste dansers van elke klas aan het werk. Ook zij kregen allemaal medailles na hun prestatie. En natuurlijk was er niet enkel iets voorzien voor de leerlingen. De vrijwilligers vonden dat de leerkrachten, inclusief headteacher James ook maar iets moesten doen. Ze moesten dan uiteindelijk een touwtje in hun mond steken met aan het uiteinde een koekje dat ze om ter snelst zonder hun handen te gebruiken in hun mond moesten krijgen door het touwtje op te eten. Nadien moesten ze ook nog met een touwtje met een balpen aan de balpen in een fles krijgen. Grappige foto’s, grappige momenten en veel glinsterend witte lachjes in donkere gezichtjes. Zalig! Alle leerkrachten hebben meegedaan. Behalve Madame Susan zag het niet goed zitten. Zij heeft gepast. Jammer… Maar ja. Op het einde van de school contest (waarin alle Mzungu’s de juryleden waren) gebeurde er wel nog iets wat te verwachten was. Voor dit evenement was de eetzaal omgetoverd tot een heuse podiumzaal. Het podium bestond uit twee eettafels en daarop een krijtbord dat uit de container is meegekomen. Kan je je al voorstellen wat er gebeurde? Op het einde zakte natuurlijk een jongen van de upper classes volledig door het krijtbord. Gevolg: krijtbord stuk, geschrokken leerlingen en gelukkig geen gewonden.
Na de school contest is er nog een heleboel gedanst en gezongen op school. Het was echt tof om eens een ander sfeertje te zien op school dan de typische discipline en al de regels. Nadien konden de kinderen en de leerkrachten dan eten van de rijst met geitenvlees. En echt… alles van die geit is gekookt, klaargemaakt en opgegeten. Zot! Maar de mensen hebben er hier echt van genoten! : -)
Na het eten was de school uit. De volgende schooldag is pas donderdag voor hen. De leerkrachten moeten er elke dag zijn voor het maken van puntenlijsten en het schrijven van rapporten, maar dat is bij mij al bijna allemaal gebeurd, dus ik weet niet goed wat ik daar de volgende dagen nog ga moeten doen.
Na schooltijd hebben Jessica en ik ervoor gezorgd dat de Jongens nu eindelijk in hun huisje konden gaan slapen/wonen. Omari had al voor een bed gezorgd. De matras van Ingrid lag erop, het muskietennet van de vader was ook aanwezig. Voor de rest stonden er in het huisje al een waterbidon, twee waterbasins, twee krukjes en een emmer. Jessica en ik hebben een tafel en twee kleine stoeltjes van de school meegenomen. Ook hebben we een plastic box die afgesloten kan worden meegenomen om de kleren van de jongens proper in op te bergen. Ook 4 lepels, 4 borden en 4 bekers staan nu te schitteren in hun huisje. Nadien zijn we samen nog een olielamp, olie, een nieuw deurslot en een klein open kastje gaan kopen. Ook hebben we het bed aangekleed met beddelakens en voila… Het huisje was ‘klaar’ genoeg om de nacht in door te brengen. We zijn al snel Shukurani en Baraka gaan halen (we vonden ze ’s avonds laat nog steeds spelend aan de schoolpoort, dus hun papa hadden ze nog steeds niet gezien). We hebben hen dan het huisje laten zien en echt… dat moment had je volledig moeten beleven. Twee ECHT door en door gelukkige kinderen. Twee kinderen die hun stoeltjes fier uitprobeerden, hun tafeltje bewonderden, hun waterbidons omhoog tilden, gelijk twee zotte kiekens in hun bed doken en daarna als twee schattige baby’s lachten. Man… Ik kan het moment niet zo mooi beschrijven als het was… Maar echt… Zij die dit allemaal mee hebben gerealiseerd: ASANTE SANA!!!! De kleren van Lise hebben we nu ook gepast en de kleren die pasten (We hebben ervoor gezorgd dat ze niet al te veel kregen) hebben we in de plastic box achter gelaten. We hebben de kinderen dan maar achtergelaten in hun huisje onder het toeziend oog van Omari en Rueben.
Nadien ben ik afscheid gaan nemen van Madame Dorothy op school. Ze krijgt haar diploma volgende week, maar moet dat gaan halen up country. Ze moet dus een lange weg afreizen en zal die week dus niet meer aanwezig zijn. Vandaag heeft ze me op school een brief gegeven. Dat was wel ongelofelijk lief :- ) Ook wel grappig eigenlijk, want ik had gisteren ook een brief voor haar gemaakt die ik vandaag heb afgegeven : -) We zijn echt goed op elkaar ingespeeld en hebben samen een toffe tijd beleefd. We hebben afscheid genomen met veel tranen en een knuffel. Ja… Zo’n dingen doen pijn. Ze zei dat ze me misschien in April nog wel zal zien, maar omdat dat dat niet heel zeker is, rolden er dus nu al tranen : -) Na het afscheid ben ik nog een klein cadeautje voor haar gaan halen in de winkel. Als ik haar niet meer zie, vraag ik wel aan Mickael of zo om het haar te bezorgen.
Ben nu heel erg moe en zou ook vroeg moeten gaan slapen, want morgenvroeg vertrekken we naar Mombasa. We gaan de stad verkennen, de winkeltjes, de mensen, de manier van leven… Ben wel heel benieuwd!
Vandaag was het trouwens een kei hete dag… Er wordt voorspeld dat het één van de dagen zal gaan regenen… Hopelijk, want ik heb wel zin om de regen te verwelkomen met een regendansje : -) Bon… Ik ga jullie laten nu! Tot morgen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten