JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

dinsdag 26 april 2011

Dag 78 – 26.04.2011 – DRIE – Kleine Robert

Gisteren de laatste keer Holidayfun voor de kleinste kinderen… Vandaag de laatste keer Holidayfun voor de oudste kinderen. ’t Was fijn, al heeft het de hele tijd, 4 uur aan een stuk geregend gelijk zot! We hebben dan maar geschilderd, getekend en Chinese voetbal gespeeld… Allemaal dingen die simpel te doen zijn op een regenachtige dag! De kinderen hebben zich geamuseerd!

’t Is wel raar de laatste dagen. Het regent echt veel en hard. Is het regenseizoen dan nu pas écht begonnen? Pff, ik snap er echt niks meer van : -) Wa is nu eigenlijk in godsnaam ‘regenseizoen’? : -) Bon, bruin ga ik niet meer worden en heel bruin was ik nie voordien, dus ik zal lichtbruin getint naar huis gaan : -) Riskeer mij bij mijn thuiskomst opmerkingen te geven over mijn kleur! : -) Ik heb al genoeg mogen horen in Kenia da ik nie zo bruin zie zoals Lies en Lise bijvoorbeeld : -) Dus… U bent gewaarschuwd : -)

Na Holidayfun hebben we nog wa eten gekocht voor de jongens. Ze hadden niets meer en Madame Fatuma was nie in de buurt om het voor hen te kopen. Morgen gaan we vragen of we van haar eventueel da geld kunnen terugkrijgen… Want wij kunnen blijven kopen voor de jongens, maar elke keer als wij kopen is da een probleem dat eigenlijk door iemand anders van hier opgelost had moeten worden. We moeten echt zeker zijn da ze eten en belangrijke andere dingen krijgen als wij weg zijn vrijdag… Dus wij mogen nu niet meer de oplossingen bieden…

Pff elke dag is nu een dag dichter bij het afscheid van Shuku en Baraka… Ik weet dat ze’t nu goed hebben, ik weet da we drie maanden met z’n allen hebben gevochten om die kinderen opnieuw een goed leven te geven, ik weet da ze gelukkig en gezond zijn, maar verdorie wat gaat het toch pijn doen om onze ‘zoontjes’ (zoals Katrien hen een tijdje geleden noemde) achter te laten… :’-(

Na het eten gekocht te hebben, zag ik Rueben in het dorp naar mij komen met de kleine Robert… Rueben vertelde me dat hij iets fout had gedaan tijdens het spelen en hij wees toen naar het hoofd van Robert. Pff da was nie gezond. De kleine Robert was tijdens het ronddraaien in Rueben zijn armen recht op zijn hoofd gevallen. Rueben had hem per ongeluk gelost en het kleine kind is op scherpe stenen geland. Er zaten twee ‘snijwonden’ in zijn hoofd die best wel fel bloedden. Ik heb de jongen meteen opgepakt en ben gelijk ne zot naar het dispensarium gelopen samen met Jessica. Robert, hier bekend als een kind dat altijd weent en best een moeilijk kind is, deed nu niets en reageerde amper. Ik vond da zo bizar… : -( De jongen is ok nu, de wonden zijn verzorgd en hij heeft medicijnen gekregen. Vrijdag moeten we terug naar het Dispensarium met hem om te zien of de wonden verbeterd zijn of niet. Hij heeft nu een immense windel rond zijn hoofd hangen… Precies een klein paaseitje… Na het bezoek hebben we hem naar zijn mama gebracht en haar uitgelegd hoe de medicijnen ingenomen moesten worden. Ze leek wel een beetje geschrokken te zijn, maar was ons heel erg dankbaar.

Uiteindelijk bleek dat Rueben een beetje dronken was en het kind daarom gelost had tijdens het spelen. : -( ben blij dat het nog redelijk goed is afgelopen…

Bon, nu zit ik mijn blog te typen en ik ga meteen verder werken voor school. Veel meer kunnen we niet echt doen, want het is nog steeds slecht weer…

Ma bon, ik hoor jullie morgen weer!!
Groetjes en knuffels!

1 opmerking:

  1. Hey Antje, wat ben je toch een schat. Ik hoop maar dat je niet in een zwart gat gaat vallen als ge terug thuis komt, al denk ik wel dat Toon dat gat zal kunnen opvullen. Wij hebben besloten om voor de mama van Rita Mbindu een matras en muskietennet te betalen. Hoe dat moet geregeld worden daarvoor moet je eerst je mail checken en dan moet ge mij een seintje laten dat ik je kan opbellen. We mogen het van Katrien regelen via jou, en geld mag voorgeschoten worden door Mickael. De kosten (matras, muskietennet, vervoer en andere) zullen wij zo gauw we het weten vergoeden bij Katrien. Probeer dit aub nog op te lossen voor je naar huis komt. Want Malaria doodt nog steeds vele mensen, en Rita heeft al geen papa meer ... dus lieve Antje wil je daar nog voor zorgen? dikke knuf je mams

    BeantwoordenVerwijderen