Vanmorgen hadden we opnieuw de grote groep bij Holidayfun. Vandaag zijn we met hen naar het strand gegaan, omdat ze daar toch zo graag zijn. We hebben hen niet laten zwemmen, maar hebben fijne strandspelen gedaan. Honkbal, Kat en muis, doktertje knoop,… Holidayfun was vandaag iets sneller afgelopen dan anders. Vandaag hebben de kinderen van de upperclasses ook gedaan met school en beginnen ze aan hun vakantie. Ze wilden ons vandaag dus graag een afscheid geven. Ze hebben voor ons gezongen, wij hebben allemaal een klein speecheke gedaan (dit was da van mij) :
‘I really liked teaching here in this school. I am very sure my life changed by doing this. And therefore I thank you very much. I’m also sure that in Belgium kids en teachers can learn very much from you all. So keep up the good work!’ Daarna hebben we een klein afscheidsgeschenkje gekregen. Een houten beeldje zoals de figuren op het logo van Rainbow4kids. Waauw. Dat was echt prachtig! Dat kleine prachtige beeldje gaat iets zijn wat ik heel mijn leven ga koesteren! Asante Sana!!!!!
Wat ook best wel fijn was, was dat het begon te regenen toen we afscheid namen van de kinderen. Het was dus een droevig afscheid…
Vandaag hebben we ook een kleine meeting gehad met James, Md. Fatuma, Rueben, Omari, Jessica, Ik en Masudi. We moesten vandaag te weten komen of Masudi te taak op zich wilde nemen om voor de jongens te zorgen. We overliepen met hem wat taken (eten maken, kleren wassen, kinderen wassen, hen kleine dingen leren,…) en we overliepen ook enkele regels (de vrienden van Masudi mogen niet in het huis komen en Masudi wordt verwacht samen met de jongens te slapen.) We hebben Masudi daarna duidelijk gemaakt dat als hij de taak niet ziet zitten, hij het nu moest zeggen. We zouden niet kwaad zijn, maar dan moesten we opnieuw een andere oplossing zoeken. Masudi zei al snel dat hij graag de taak op zich zou nemen. Even later hebben we ook Baraka en Shukurani erbij gehaald en heeft Rueben hen in het Swahili duidelijk gemaakt dat Masudi bij hen zou komen wonen. Echt je had hun gezichtjes moeten zien! Baraka lachte, Shuku lachte en toen ik vroeg of ze Masudi graag hadden zeiden ze ‘yes’ met een glimlach : -) Ongelofelijk wat voor een gevoel dan door je lijf stroomt. YIIIHAAAAAAAA : -) Jessica en ik zijn gelukkig! De meeting was afgelopen en we zijn samen met Omari meteen inkopen gaan doen. Wat hebben we zo ongeveer gekocht:
- Vuurtje om op te koken
- Vier kookpotten met deksel
- Een houten lepel
- Een mes
- Een thermos om Chai (=thee) in warm te houden
- Een ziftje om theeblaadjes in te leggen en zo thee te maken.
- Een plastieke bus voor Magi (=water)
- Drie handdoeken in verschillende kleuren (zodat iedereen zijn eigen handdoek heeft)
- Een nieuw bed voor Masudi want zijn bed viel bijna uiteen.
- Een matras voor Masudi want hij sliep altijd op kartonnen dozen op de lattenbodem van zijn bed.
- Een muskietennet voor hem, want hij had er nog geen.
- We hebben ook nog een kastje besteld dat gesloten kan worden om eten en/of andere dingen in op te bergen.
- Ook hebben we hen wat basiszaken gegeven om te eten. (eieren, bloem, suiker, zout, boter, brood, spaghetti, rijst, olie, theeblaadjes,…)
Later zijn we in de store (plaats waar de dingen staan die uit de container zijn gekomen) nog gaan zoeken achter drie potjes om het zout, de suiker en de theeblaadjes in op te bergen. We hebben nog een grote stoel meegenomen voor Masudi en een extra tafeltje. (Er stond er eentje in het huis om op te eten en nu is er nog eentje om op te koken.)
Ook hebben we nog foto’s omhoog gehangen van Shuku en Baraka tegen hun tussenwand. We hebben nu ook een foto van hen met Masudi die we ook nog gaan lamineren en ophangen en ook foto’s van Jessica en mij en foto’s van Ingrid en de jongens komen tegen de muur! : -)
Ja… Ik kan heeeeeeeeeeeel veel zeggen over ‘Kenyan time’ en het woord ‘pole pole’, maar vandaag… SERIEUS… stond dat woord niet meer in het woordenboek van Rueben, Omari en Masudi,… Ongelofelijk : -) Als het moet, kunnen de mensen hier dus ook Haraka Haraka (snel) zijn : -)
’s Avonds hebben we afscheid genomen van de jongens. We voelden ons goed… : -)
Net voor het donker werd ben ik nog gauw safaricom (geld voor mijn gsm) gaan kopen in de winkeltjes naast de school. Daarna ben ik uit nieuwsgierigheid nog één keer gaan loeren in het huisje om te zien of Masudi aan het koken was : -) En ja : -) De jongens zaten gezellig met z’n drietjes in het huisje en er stond een kookpot op het vuurtje : -) zalig!
Toen ik thuis was heb ik dan mijn tien safaricomkaartjes van 1 euro opengekrast en de nummer op mijn gsm gezet. Maar bij één kaartje had ik te hard gekrast waardoor drie nummers iet meer leesbaar waren. Daardoor probeerde ik kei veel combinaties uit om toch maar die ene euro op mijn gsm te krijgen, maar even later werd mijn simkaart geblokkeerd : -) Dat was eigenlijk wel een beetje grappig en ook redelijk typisch An Van Herck : -) Ne normaal denkende mens beseft da da geen goei idee is om 50x te proberen, ma den deze wou zich nie gewonne geven. : -)
Ach ja! Ik zal morgen naar de Safaricomshop moeten gaan en mijn stommiteit uitleggen : -) Haha!
Allé tot morgen allemaal!
Lala Salama!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten