Deze ochtend hadden Jessica en ik vergadering met Omari, Rueben, de twee dorpsoudsten van Maweni en vader Changawa (vader van Shuku en Baraka). Er moest echt gepraat worden over het probleem en er moest een haalbare oplossing gezocht worden. Al snel ontdekten we een echt wel groot probleem. Vader Changawa had het gevoel dat Regina (de vrouw aan wie we eerst een deel van de verantwoordelijkheid voor de kinderen wilde geven) zijn kinderen aan het afpakken was.
Hij had het gevoel dat hij buiten gesloten werd van alles en dat Regina dan eigenlijk ook het nieuwe huis zou krijgen. Hoe er zoveel fout is kunnen lopen, dat begrijp ik zelf ook niet echt. Maar de ongerustheid van de vader over dit probleem raakte me ergens toch wel. We hebben hem verteld dat we Ingrid en Mama Rainbow zouden inlichten over het probleem. Het is niet aan ons om te zeggen of Regina nu wel of niet een deel van de verantwoordelijkheid over de kinderen krijgt, dat moeten zij doen. Hopelijk komt er een goede oplossing uit de bus. Voor de rest zijn de dorpsoudsten nu ook ingelicht over de hele situatie van de jongens van het hele begin tot nu. Om eerlijk te zijn deed deze vergadering wel deugd. Ik had het gevoel dat er echt naar iedereen geluisterd werd. Daardoor had ik na de vergadering ook echt een gevoel van: waauw, het gaat hier in orde komen. : -) Hopelijk is dat gevoel correct! We hebben tijdens de vergadering de vader ook uitgenodigd om even te komen kijken naar het nieuwe huisje. Daarnaast hebben wij hem ook gevraagd of de kinderen nu eindelijk officieel in het nieuwe huisje mogen wonen. Daar was hij klaar voor. Hij leek wel gelukkig… Hoe vreemd dat ook mag klinken?...
Na de officiële opening van het huisje heb ik de twee jongens gewassen en ben ik samen met Omari in Ukunda een tapijt gaan halen voor in de ‘slaapkamer’ van de jongens. We hebben dan wel een mooi bed, maar je kan het onmogelijk mooi houden als ze eerst in het zand staan en meteen daarna hun bed in moeten kruipen. Een tapijt leek ons dus een goed plan. Om dit te kunnen gaan halen heb ik voor de eerste keer in mijn hele leven op een rijdende motor gezeten : -) Best een geweldig gevoel! De wind langs uw gezicht, door uw haren… Echt niet slecht! Omari bestuurde de motor en heeft me naar de juiste winkel gestuurd. Samen kochten we een roodachtig tapijt. De bezittingen die we kopen voor de jongens delen we van prijs altijd door twee dan hebben Jessica en ik het gevoel dat we aan alles een beetje hebben geholpen. Jessica betaalde een deel van het bed en Toon betaalde de andere helft. Tinne(vriendin van mij) betaalde de helft van het tapijt en een Tante Nonneke van Jessica betaalde de andere helft. Tinne betaalde ondertussen ook de helft van een olielampje, van een deurslot en van een klein open kastje. DANK U TINNE EN TOON!!!!! : -)
Vandaag zullen de jongens dus eindelijk echt slapen in hun nieuwe huis. Dat komt vast en zeker goed! Ze waren weer heel gelukkig en ik denk ook dat het voor hen deugd deed dat ook de vader eens een kijkje kwam nemen in hun huisje. Hopelijk geraken ze de nacht deze keer goed door zonder problemen. Zal er morgenvroeg zeker achter luisteren!
Tot morgen allemaal!
met de tranen in mijn ogen jullie verhaal gelezen....Ik kan niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ik ben....ASANTE SANA!!!
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan schat :-)
BeantwoordenVerwijderenJe hebt dat mooi geregeld :-) Proficiat!!