JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

maandag 4 april 2011

Dag 55 – 03.04.2011 – Kamisa en de tatoeages!

Ok, allereerst moet ik mijne grappige droom vertellen… Ge kent mijn papa wel of niet, ge weet hoe hij eruit ziet of niet, maar ik droomde deze nacht dat hij vol tatoeages stond! Op zijn borstkas stond een tatoe van een witgrijs-achtig fototoestel met een lits rond zijn nek. Op zijn beide armen stond het sjabloon van onze chickenburger van gisteren. In mijn droom was het een geel sjabloon met rode letters… Toen ik deze morgen wakker werd ben ik meteen in onze diepvries gedoken om te zien hoe het sjabloon van onze chickenburgerverpakking eruit zag. Het was rood met gele letters : -) Man man : -) Ik weet nie waarom ik da gedroomd heb, ik weet niet wat er voor en er na gebeurd is, maar dat ene beeld bleef in mijn hoofd hangen en ik heb er ’s morgens heel goed mee gelachen, want mijn papa zou daar alles behalve mee staan : -)

Na ons ontbijt zijn Jessica en ik naar de kamisa (kerk) gegaan met de twee jongens. Madame Fatuma van de school vertelde ons dat ze niet weten hoe ze moeten bidden en dus waarschijnlijk geen geloof hebben. Daarom moesten we ze meenemen naar de kerk. Voor Jessica en mij was het ook de eerste keer in een kerkje hier. De diensten duren hier ontzettend lang, maar ze zijn best wel fijn om te volgen. Ze zingen hier luidkeels liedjes, dansen tot de zweetdruppels uit hun lichaam spatten, bidden tot de tranen in hun ogen springen en preken a.d.h.v. verzen uit de bijbel. We hebben ons in de kerk moeten voorstellen en ook de jongens hebben dat gedaan. Je voelde je wel meteen welkom in het kerkje en dat vind ik mooi, want dat is in België niet altijd het geval. (hangt een beetje af van welk geloof je hebt bij ons). Daarnaast vond ik het ook zo mooi dat die kerkhut (want zo ziet ze eruit) dé plaats is waar zij hun geloof kunnen beleven. Bij het katholieke geloof bij ons hebben ze immense kerken nodig waar hier wel 100 mensen een stenen huis van hadden kunnen zetten. Ja echt… Het geloof is door het kleine en het eenvoudige hier veel krachtiger dan bij ons en dat vind ik echt prachtig. Het was echt een mooi moment om in de kerk te zitten. Na een uur en half ongeveer zijn we met de jongens terug naar huis gegaan. Shuku had zich denk ik wel geamuseerd, maar Baraka had zich wat verveeld… Ach ja : -) Het is ook nieuw voor hen!

Nadien zijn Jessica en ik nog wat papiertjes gaan rondbrengen in het dorp waarop stond wanneer welk kind op de speelpleinwerking verwacht wordt. We hebben de grote groep van ongeveer 60 kinderen gesplitst in 2 groepen min acht en plus acht jarigen. Maandag en donderdag komen de kleinsten. Dinsdag en vrijdag komen de grootste. Op woensdag komen alle kinderen die de toestemming kregen om naar het strand en naar de oceaan te gaan, want dan is het onze Beach day!
Omari heeft ons geholpen bij het rondbrengen van de briefjes en daardoor hebben we nu gemerkt dat het dorpje veeeeeel groter is dan we eerst dachten :-s Ok, shame on us… We zijn hier verdorie 2 maanden en weten nog niet eens hoe het hele dorp eruit ziet… :-s : -) was wel blij dat ik het nu toch gezien heb! Er zijn best wel mooie stukken!

Nadien zijn we naar huis gekomen en zijn we begonnen aan het eten. We aten hetzelfde als gisteren. Boontjes, gebakken aardappeltjes met…. CHICKENBURGER : -) hihi gelukkig hadden we er 4 gekocht, want die waren echt te lekker ze! En ja… daarna konden we toch moeilijk gaan slapen zonder die laatste week van Ella gezien te hebben? : -) Haha : -)
Is er toevallig iemand die mij elke week een update wil geven nu? ; -) Zo toevallig niemand da da graag wilt doen voor mij? : -) Hint hint : -)We hebben gezien tot Norbert de kamer van Jasper Fagadir binnensluipt…

Voor de rest hebben we vandaag nog wat geregeld voor speelpleinwerking want dat gaat morgen van start. Hopelijk komt alles goed!!!!

1 opmerking:

  1. hahahahaaaa, ons Franske met nen tattoo :-)
    Nee echt, dat kan ik me èèèèèècht niet voorstellen!
    Een camera... tja, het zou ook erger gekund hebben natuurlijk : http://3.bp.blogspot.com/_nd70AJN2oWY/Sjp82ILCTRI/AAAAAAAAAgc/SvraqH8ZfNc/s400/article-1193384-055E4FE3000005DC-456_306x481.jpg
    Goh nee, laat hem maar zoals hij is : met zijn gezond bruin kleurtje, en zijn blozende kaakjes :-)
    Enfin, het beeld van je droom zal me vandaag nog dikwijls binnenpretjes geven :-)

    BeantwoordenVerwijderen