Vanaf vandaag is het uitslapen tot 8 uur voorbij (want serieus dat is hier uitslapen (vooral gericht aan mijn vriendje Toon :-p)). We moesten opstaan om 6.30u en om half 8 aan de school staan om de laatste voorbereidingen te treffen.
Ja lap… liep da daar een beetje in het honderd zeg… We hadden gisteren de sleutel van de store (plaats waar alle materialen vanuit de container liggen) gevraagd voor materialen zoals ballen en andere dingen, maar James was vandaag niet aanwezig dus daar liep al vanalles mis, want hij is de enige met de sleutel. Daarnaast had Mickael beloofd onze muziek klaar te zetten zodat we exact om 8 uur konden starten met het liedje Wakawaka… maar ook dat was niet in orde… Helaas :- ) We hebben Mickael opgebeld en die ging alles meteen regelen. Dat gebeurde dan inderdaad wel, maar we konden dus pas met de muziek starten rond half 11. : -) Die Kenyan time is hier echt om u een kriek mee te lachen eh : -) We hadden eigenlijk gisteren op voorhand wel kunnen weten dat dat vandaag problemen ging geven, maar bon.. we zijn te goed gelovig denk ik :- ) Gelukkig hebben we ons kunnen redden. Er waren ongeveer 30 kinderen aanwezig en ook enkele nieuwe kinderen die nog niet ingeschreven waren. We hebben wel gemerkt dat kinderen van 3 en 4 jaar echt wel te klein zijn om mee te doen. Ze verstaan de speluitleg vaak niet en dat liep meestal fout af, maar bon, we zullen proberen om het verder te doen zoals het nu is. De kinderen hebben spelletjes gespeeld, hebben een pauze gekregen waarin ze water konden drinken, hebben een beetje gespeeld op het speeltuintje van de school, hebben gedanst en nog een deel van de leeuwenkoning gezien. Dat was eerst niet de bedoeling voor vandaag, maar aangezien er zoveel was misgelopen moesten we uiteindelijk nog wat tijd anders zien op te vullen. Maar de leeuwenkoning had succes : -) Zelfs Moka van de school (volwassen man) heeft zich bij ons gezet en heeft de hele film lang met een lachend gezicht gevolgd. : -) Schitterend om te zien!
Om 12 uur hebben we het geheel weer afgesloten met het liedje wakawaka. De kinderen mochten naar huis en ook wij konden terug gaan. Het doet wel deugd om zo eens op de middag thuis te zijn.
Ook Niki woont vanaf vandaag terug bij ons in het huisje. Ze is 2 weken bij haar ouders geweest. We hebben ’s middags samen een ei gebakken met championnekes, erwtjes, tomaten en ajuin. Gewoon njammie : -) En daarna hadden we tijd om eindelijk aan ons schoolwerk voor Vorselaar te beginnen. Dat is ook de reden waarom we aan Katrien gevraagd hebben of het goed is dat de speelpleinwerking geen hele dagen zijn, maar enkele halve. Zo hebben we halve dagen om voor school te werken, want ons afstudeerproject is echt niet simpel en vergt nog heel wat tijd en moeite! Het zou jammer zijn dat we door onze stage in Kenia dit jaar zouden buizen… Dus gelukkig heeft Katrien dat goedgekeurd! Bedankt daarvoor! Ik heb mezelf buiten onder ons nieuw terrashuisje gezet. Die tafeltjes zijn geschikt qua hoogte om schoolwerk te doen : -) Heb twee ronde tafeltjes tegen elkaar geschoven en zit nu in een handige hoek om zowel mijn laptop als mijn grote papierenboel uit te stallen : -) Schitterend : -) Voor de rest komt er nu ook een zalig fris briesje onder het terras door waardoor ik me goed voel en goed ga kunnen werken.
Ik zal er nu maar eens invliegen! Trouwens, waar ik nu plots nog aan denk… Ik heb pas nog een gevecht gehad met een immens grote kakkerlak die zich verstopte in een hoekje van onze toiletkamer. Kheb die bus doom gepakt… Da beest goed gedoomd, maar da bleef vliegen en immens snel stappen. Maat… heb ik me daar gekrest! Ik kon niet kressen eh zoals de meeste meisjes da kunnen, maar serieus… Hier in Kenia leert ge da echt! Heb mezelf zelfs uit schrik van da immens grote beest (hij was echt uitzonderlijk groot) op ne stoel gezet en ben daar gebleven tot da beest zou doodgaan. Jammer genoeg had het daar geen zin in. Lies van het ander huisje is ons ter hulp gekomen. Heeft kei veel doom gespoten op da dier (misschien een beetje teveel wel), maar het stopte met lopen en al snel lag het op zijn rug op sterven… Gelukkig… Als er na zo’n voorval ineens iets jeukt op uw been of ge stapt met uwe blote voet op iets da hard aanvoelt… ik zweer het u, maar dan springt ge in de lucht omda ge denkt da ge weer zo’n beest op u hebt eh… Echt kiekevel heb ik daarvan gekregen! Bah : -) Ma bon! Ik hoor jullie morgen alweer!!!!
Tot snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten