Vandaag zijn we samen met Captain Salim gaan snorkelen. Er was afgesproken om voor 6 euro op de Glassboat te kunnen. Om 10 uur kwamen we aan bij het strand waar Salim ons plots vertelde dat we niet met de glassboat maar met een canoeboot zouden reizen, omdat de glassboat problemen had met zijn motor. We (Jessica, Niki en ik) waren meteen teleurgesteld. Wij hadden echt wel de glassboat gevraagd. Salim had al gauw door dat we niet zo snel van gedacht zouden veranderen en stelde voor om met de matatu naar een andere plaats te reizen waar de glassboat op ons zou wachten. De matatu moesten we niet betalen, dat was al een mooie luxe : -) Even later stond er een bootje dobberend op ons te wachten. De boot was blauw geverfd met hier en daar wat oude versleten witte vlekken. Een beetje verf zou de boot al veel chiquer hebben gemaakt, maar bon : -) We konden daar wel mee leven. Toen we dan effectief vertrokken waren merkten we al snel dat er inderdaad vanalles mis was met de motor van de boot. Om de 10 sec. vloog de motor weer uit en dreven we weer eenzaam zonder doel op het water. Echt om u een kriek mee te lachen. Na een 8-tal keer opnieuw geprobeerd te hebben, kwam een andere glassboat ons ter hulp. In de verte zagen we een gelijkaardig bootje afkomen, maar al snel konden we onze lachspieren niet meer bedwingen toen ook dat bootje plots zonder doel en zonder motorgeluid ronddobberde : -) Op onze boot zaten ook nog 4 Duitsers. Zalige mensen… Veel mensen zouden het hele voorval verschrikkelijk vinden en enkel zagen… Wel, wij zaten met z’n 7’en gewoonweg kei hard te lachen… En al helemaal toen ook ons bootje nog praktisch op zinken stond door een heel klein gaatje waar de hele tijd water doorsijpelde en met een mooi boogje in de boot terecht kwam. Schitterend! Het zou een scène geweest zijn voor in een komedie : -)
De andere glassboat kwam even later dan toch terug met goede motor en met veel plezier en een gelukkig gevoel stapten we van de ene in de andere boot. Daarna zijn we zonder enig probleem tot bij het snorkelgebied geraakt. Door het glas in de boot hebben we wel prachtige dingen gezien. Rode zeesterren, zeewier, immense zee-egels, krabben, vissen… Echt prachtig!
Aangekomen op de juiste plaats mochten we beginnen met snorkelen. Ik kreeg zwemvliezen aan, een immense bril op mijn hoofd en een snorkelpijp. Ik heb AFGEZIEN met dat materiaal!!!!??? VERDORIE man : -) Eerst en vooral: GE KUNT NIET STAPPEN MET ZWEMVLIEZEN EN GE ZIT MET DIE DINGEN ALTIJD IN DE KNOOP : -) (voor de duidelijkheid, het was mijne eerste keer : -)) Er lag dus één iemand als eerste in het water toen dat eigenlijk nog niet de bedoeling was en da was ik. De rest stapte voorzichtig en vredevol… ik DOOK echt onvoorzichtig en zeer onhandig in het ondiepe water. Man man. :- ) Even later had ik dan die bril en die snorkelpijp ook op mijn kop. Ook daar heb ik van afgezien. Toen ik al even aan het snorkelen was zag ik plots iets mooi op de bodem. Ik wilde dieper in het water gaan, maar was vergeten dat dat met een snorkelpijp niet echt mogelijk is. Krijg ik me daar een slok water binnen… Ik schrik gelijk zot, wil gaan staan met die zwemvliezen maar da lukt van geen kanten, uit paniek adem ik dan ook nog eens met mijn neus waardoor die neuskleppen van mijne bril tegen mijne neus plekken en er dus nergens nog lucht is… Verdorie was me da schrikken zeg : -) Ma ik heb mezelf wel uitgelachen op dieje moment ze : -) Kben een kieke : -) Mijn zus is er niks meer tegenover : -) (Da zal ze graag horen… @Eline: ik heb gisteren trouwens ook nog gezegd over een geit: Amai die hare luier hangt laag, ipv uier dus (voor moeste de grap nie door hebben) , maar bon, ik wijk af : -) Letterlijk en figuurlijk : -) haha : -))
Verder over het snorkelen dus… Buiten die zotte toeren vond ik dat snorkelen echt fijn. Heb mooie Finding Nemo vissen gezien, mooie koralen, mooie zee-egels, zeesterren… echt waauw!!! Als ik ooit nog eens de kans heb om zoiets te doen, zal ik niet twijfelen : -)
Voor de rest is de voodoopop weer in actie geschoten… Ik heb sinds een tijdje het gevoel dat iemand een voodoopop voor mij gebruik en constant op allerlei plaatsen steekt…
Een prik in mijn poep = gaf me diarree (ondertussen geen last meer van)
Een prik in mijn onderste tand = gaf me een gebroken tand
Een prik in mijn rechtervoet = gaf me een gat in mijn voet (ondertussen genezen)
Een prik in mijn neus = gaf me een snotvalling (nog steeds last van, maar al veel verbeterd)
Een prik in mijn bovenste tand = gaf me tandpijn
Een prik in mijn linkervoet = gaf me vandaag een prik van een zee-egel (en da zwart splinsterachtig gedoe wilt mijne voet voorlopig nog niet verlaten, maar mits gekeuter met een naald moet da goed komen…)
Een prik in mijn hoofd = gaf me een heel mottig en slap gevoel voor 1 dag.
Alleen de prik in mijn hart heeft me geen onheil gebracht… Want ik zie mijn vriendje nog altijd immens graag : -) Nina penda wewe!!
Na het snorkelen zijn we met Salim over het strand teruggewandeld. Hij wilde de hele tijd naast mij lopen en mijn hand vastnemen, maar Jessica en ikzelf hadden daar iets grappig op gevonden waar we achteraf goed mee hebben gelachen. Jessica liep soms TOEVALLIG en HEEL PER ONGELUK toch terug tussen Salim en mij en ik zorgde dat ik in de ene hand mijn schoenen vast had en in de andere hand mijn snorkelgrief, zodat mijn hand ook ‘veilig’ was : -) Grappig ze : -) De prik van de zee-egel wilde hij ook nog verwijderen, maar daar heb ik vriendelijk voor gepast. Achteraf gezien had het er misschien nu wel uit geweest als hij het had gedaan, ma bon : -)
Na het snorkelen en de strandwandeling zijn we naar de jongens gegaan, hebben we ze eten gegeven en hebben we ze weer gewassen. De jongens zijn nog steeds blij als ze ons zien komen : -) Dat wit glinsterend lachje verschijnt en uw hart smelt tegelijk : -) Ik ben zo blij met die twee kids : -) Ik blijf het zeggen, maar ik ben echt blij dat ik toch iets in hun leven mag betekenen. Wat Jessica en ik nu wel willen is, dat we onze bezoeken de laatste twee weken van april een beetje gaan afbouwen, zodat ze niet in een ‘gat’ vallen als we terug naar België vertrekken. Misschien moeten we iemand in hun taal laten vertalen dat wij niet voor altijd in Kenia kunnen blijven??? Wel jammer… Maar misschien nog zo’n slecht idee niet…
Nadien zijn we naar huis gegaan, hebben we kool, kip en aardappel gegeten en hebben we ons opnieuw voor ons tvke gezet met onze terrasmeubelen : -) Devil wears Prada… Had ik al gezien, maar blijft een fijne film : -) ’t was een gezellige avond, maar nadien ben ik wel gauw in mijn beddeke gekropen…
Hoi Antje
BeantwoordenVerwijderenJoost is in Turkije ook ooit eens in een zeeëgel getrapt die tussen de rotsen lag. De hoteldokter heeft toen met haar fijnste pincetjes de meeste verwijderd, maar de kleinste zwarte puntjes lukten ook bij haar niet.
Een ober vh hotel heeft ons toen een simpele maar heeeeel doeltreffende tip gegeven : enkele keren per dag over het stipje wrijven met een halve olijf en ze komen er vanzelf uit. En inderdaad, gelukt! Dus ga nu maar gauw op zoek naar olijven :-)
Kan je je avonturen in dat bootje niet op Youtube zetten of zo? Kunnen wij meelachen ;-)