JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

zaterdag 26 maart 2011

Dag 40 – 19.03.2011 – Den toerist uitgehange…


’s Morgens vroeg ben ik samen met Jessica de jongens gaan verzorgen. Zoals gewoonlijk hebben we ze eerst gewassen. Daarna heeft Jessica ze alleen naar het restaurant gebracht, omdat ik naar het internetcafé ging. Had met Toon afgesproken om 10 uur, dus 8 uur Belgische tijd. Heb er alleen nooit mee kunnen praten, want Toon had zich overslapen en was dus niet op de afspraak : -( Was ik niet zo goedgezind over, omdat ik dan geld moet betalen voor niets. Maar ok. Ik blijf em graag zien ze  :- )
Rond 11 ben ik naar een tandarts gaan zoeken, want sinds gisteren doet mijn tand pijn. Niet diegene die daar gebroken was, maar nu wel een andere (al eerder ontzenuwde tand).
Heb de tandarts dan uiteindelijk gevonden en maar meteen een afspraak gemaakt, omdat tandpijn niet fijn is : -( Toen ook Niki gedaan had met internet zijn we met z’n allen (Jessica, Niki en ik) naar de winkeltjes van de bevolking gaan kijken richting Tropicana, want dat hadden we nog steeds niet gezien. Ik heb echt prachtige dingen gezien. Al snel had ik twee dingen gekocht waar ik absoluut geen spijt van heb. Het ene zijn twee houten Masaibeelden die ik later in mijn eigen huis wil hangen tegen de muur  : -) Het tweede is een houten beeld van een dansend en tegelijkertijd kussend koppel. ’t Is redelijk grof afgewerkt, maar is echt prachtig. Kon het echt niet laten staan. Is wel grappig. Ik koop hier enkel die dingen waarvan ik in 1 oogopslag zeg, dat wordt het! Wel toffe manier om te winkelen! Even later zag ik nog 3 prachtige kadertjes die echt zalig mooi waren. Ik wilde 1200 chilling geven voor drie kaders, maar die deal is nooit doorgegaan. Dan zullen ze misschien toch meer waard zijn : -( Wel kei jammer, want daarvan dacht ik dus ook: da wordt het! Och ja… Misschien later nog…  Of was dit het lot? : -)
Jessica deed ook een toffe ontdekking in de winkeltjes. Ze vragen hier echt zoveel teveel! Een spel met balletjes wilde de man verkopen voor 89 euro. Jessica wilde het spel wel hebben, maar had op voorhand eerder gedacht aan 10 euro. Al snel bedacht ze zich en moest zo’n duur spel dan toch niet hebben. Na vijf minuten er niets meer over gehoord te hebben, komt plots diezelfde verkoper terug naar Jessica en geeft het haar mee voor 10 euro. Excuseer maat…  Da’s geen 1/3e nie meer van wat ze hier altijd zeggen eh. (Bied zeker af tot 1/3e…) Neen dus!
Zot ze… Ze dachten dat wij van Californië kwamen en dus meer konden/moesten betalen.

Na de winkeltjes zijn we naar de winkel gestapt om nog inkopen te doen voor ons eten van de volgende dagen. Vanavond echter, zouden we met z’n allen (alle 7 vrijwilligers) gaan eten in de Fourty Thieves voor Madame Fatuma (onderdirectrice van de school) die jarig is. Ik at er fish ’n chips. Dat was lekker, al liep er vanavond wel vanalles mis in het restaurant. Veel klachten en foute rekeningen… Gelukkig is bij ons ook alles goed gekomen na enkele kleine reclamaties. Na het restaurant was het natuurlijk tijd voor de Sjakatak (discotheek). Madame Fatuma en Mister James hebben zich goed geamuseerd in de discotheek. Ikzelf ben samen met Jessica en Marion rond kwart voor 2 ongeveer naar huis vertrokken. Het was er veel te druk en de hoertjes deden zo erg hun best om op te vallen op de dansvloer dat de vettigheid ons een beetje teveel werd en we in dansen niet echt veel zin meer hadden. We zijn dan maar gaan slapen… Lala salama… Terwijl de tweede lading (Niki, Madame Fatuma en Mister James) rond 4 uur naar huis gingen en de derde lading (Lies, Moto Jack en Marlies) pas rond 8 uur… Zot noem ik da… : -)

Ach ja… Tot snel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten