JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

woensdag 16 maart 2011

Dag 32 – 11.03.2011 – Vertrek van Katrien en Kenia is goed voor Franske

Vandaag was het een emotionele dag. Het was de laatste schooldag voor Tine en voor Katrien. Daardoor zijn er best wel wat traantjes gevloeid. Kben toch zo’n kieke in het nemen van afscheid : -( Zit altijd met de tranen in mijn ogen. Maar toen ik plots, Marlies, Jessica, Marion, Niki en lise ook zag wenen vond ik mezelf zo belachelijk niet meer… Het doet pijn om fijne mensen achter te moeten laten. Katrien vertrekt echt vandaag. Tine pas morgen, maar beide mensen gaan we missen! 

Op het einde van de dag hebben we veel gedanst met de kinderen. Ze hadden vandaag hun nieuwe turnuniformpjes gekregen en waren daar uiteraard zeer blij mee. Tine heeft voor de school een radio gesponsord en dus was het vandaag (vrijdag) uiteraard gepast om eens goed te dansen. Met heel veel kinderen van de school hebben we de  hokey pokey gedanst, waka waka van Shakira, de douchedruppel van de cd Dansspetters, Jambo bwana,… Het was geslaagd. My god, het was echt echt ECHT geslaagd! Terwijl ik met de kinderen danste, voelde ik me zo goed. Één grote familie die danst… Dat is eigenlijk de perfecte zin : -) Was een prachtig moment!
Na school hebben we met de leerkrachten ook nog eventjes een mini feestje gehouden. Tine trakteerde iedereen op een drankje. We zaten met de groep op de binnenkoer van de school  en op 1,2,3 begon Madame Fatuma (onderdirectrice) alleen te dansen. Al snel stond iedereen recht en was er echt sprake van een dansfeestje… Een Keniaan is toch iets schitterend : -) In België zou niemand de moed hebben om op te staan, maar hier gaat dat vanzelf : -)

Na school zijn we samen naar de Swahili Pot gegaan. Da’s een restaurant. Het was absoluut niet het beste restaurant, maar ik was wel tevreden met wat ik gekregen heb. Gegrilde kip en Chips Masala. Dat zijn frietjes  met pikantere kruiden op. Wel heel lekker eigenlijk! Groentjes hadden Jessica, Marion en ik ook gevraagd, maar die hebben we wonder boven wonder nooit gekregen : -) (ook niet voor betaald dus…) Toen we de rekening kregen, bleken er maar liefst 4 fouten op te staan. Zonder een fooi achter te laten en met een iets of wat teleurstellende gedachte over het restaurant zijn vier van ons naar de shakatak gegaan en de rest is gaan slapen. (waaronder ik…) Dood op!! Echt dood op!
Deze ochtend waren we naar de zonsopgang gaan kijken. Ze zeggen dat je die in Kenia echt gezien moet hebben. Dus om 5 uur waren we al opgestaan en daardoor ook echt moe op het einde van de dag. De zonsopgang was mooi, al waren er wel wat wolken. We hebben de zon daardoor niet zien opkomen uit de oceaan, maar wel uit wolken… Maar het bleef een prachtig zicht. Ik wil mezelf graag beloven nog eens terug te gaan. John heeft ons verteld dat als het ’s nachts hard waait, je dan meer kans hebt op een zonsopgang uit de oceaan… We zullen zien : -)

Voor de rest wil ik nog een verhaal vertellen dat mama me vertelde over mijn papa : -) Kenia is goed voor Franske… Waarom? Dat wil je vast weten… Wel… Wat je voor dit verhaal moet weten is dat mijn papa praktisch geen woord Engels verstaat en kan spreken… En let nu goed op, mensen… Mijn vader heeft gecommuniceerd met Asjmani (staff)  van de rainbowapartments waar mijn ouders hebben gelogeerd.  Jaja : -) Hij deed dit niet in het Engels… Hij deed dit in… (tromgeroffel)… GEBARENTAAL! 

Het gesprek zou als volgt zijn gegaan:
Asjmani zei in gebarentaal dat hij onverwacht na zijn dagdienst op de rainbowapartments ook nog de nacht moest doorbrengen als nachtwaker. Franske vroeg in gebarentaal terug ‘waarom?’. Asjamni vertelde terug dat hij gewisseld had met Ruben (de eigenlijke nachtwaker), omdat die op zondag thuis wilde zijn. Ons papa zei met gebaren terug tegen Asjamani ‘Manneke, als ik je deze nacht zie slapen, dan kom ik je vastpakken en dan zwier ik je in het zwembad om wakker te worden.’ : - ) zalig eh…? Wij, met kennis van Engels, zouden uren zitten te denken achter een woord dat je niet kan vertalen in het Engels. Ons paps gaat daar gewoon zonder enige kennis van het Engels met gebaren praten. Ja… Ik meen het… Kenia is echt echt echt goed voor Franske : -)

Och ja… Kenia is niet alleen goed voor Franske… Ook voor mij : -)
Tot morgen!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten