Dag 23 - 2.03.2011 - 2 jaar en 1 maand samen :- ) en de Diani Biketour!

De pasta met rauwe groenten heeft me weer verschrikkelijk zware diarree opgeleverd. (Ik denk toch dat het daar van komt) Verdorie…   : -( Zal vandaag maar bananen, rijst en geroosterde boterhammen eten, want morgen moet ik naar school. Waarom geraak ik daar toch niet vanaf? Kan me niet inbeelden dat da echt gezond is…  Maar ja… ’s Morgens voelde ik me heel slap en slecht, maar nu ik goede zorgen krijg van mama en papa gaat het een pak beter : -)…

We gaan zo dadelijk (om 14.00u) Keniaanse tijd een fietstocht maken met Diani Biketour. We gaan naar een heilig woud en krijgen daar uitleg over de manier waarop mensen daar leven… Gaat vast en zeker prachtig worden…  : -) Als ik straks terug ben, vertel ik daar zeker meer over…

Ik ben vandaag ook 2 jaar en 1 maand samen met Toon : -) Yihaaa!!!! Laat daar nog maar veel maanden en jaren bijkomen : -)

Wat ik gisteren trouwens ben vergeten te zeggen is dat ik voor de eerste keer heb kennisgemaakt met het flirten van een Keniaan. : -) Captain Salim van het strand deed zijn best om mij te versieren : -) Zijn bijnaam was NGU en stond voor Never Give Up… Grappig gastje! : -) Maar gene paniek :- ) Er zijn geen wederzijdse gevoelens! Al kan het zijn dat we met een paar van de vrijwilligers wel eens gaan snorkelen met hem. Dat kost hier 6 euro  :- ) Moet je toch eens doen dan?

*Bon, ik ga me nu klaarmaken om zo dadelijk te vertrekken op tocht : -) (Hopelijk overleef ik die zonder diarree… ) Tot straks!!! *

De toch is voorbij, maar ik heb em niet kunnen afmaken. Toen we naar het heilig woud reden ben ik 1 keer langs de weg flauwgevallen net toen we een tussenstop namen. Aangekomen bij het heilig woud ben ik een tweede keer tegen de grond gegaan en een eindje in het woud was een derde keer er te veel aan. Ik heb de weg niet moeten terugfietsen, heb het heilig woud niet volledig gezien, maar ben met een taxi terug naar mijn bed gebracht. Slapen, water en suiker hebben me er terug wat bovenop gebracht. : -( Was een vieze belevenis!

Morgen ga ik dan toch niet naar school. Ben te slap en heb te zware diarree om nu voor een klas te staan. Hoop dat mijn mentor Madame Dorothy dat verstaat. Zal morgen mijn best doen om twee goede lessen te geven. Na drie weken blijft Afrika me dus nog steeds verrassen…

Het woud was wel prachtig! Ik heb bomen gezien die ik nooit eerder zag. Een killerboom die zijn eigen takken rond andere bomen slaat en ze dan volledig dood en wurgt. Een andere boom had ontzettend dikke wortels die als een immens lange slang op de oppervlakte bleven verder kruipen. Van deze boom maakte de voorouders kledij die ze rond hun edele delen droegen. Die kledij werd gemaakt van de boomschors die 4 dagen onder de grond werd begraven om week te worden. Daarna werd er op geslagen, werd het bijgewerkt en werd het gedroogd… Echt prachtig om te zien! Daarnaast zag ik ook lianen die zich aan andere bomen hadden vastgeklampt. Ze vormden een schommel waar we met z’n allen even hebben op geschommeld. Vanaf dan kunnen alleen mama en papa nog vertellen wat ze gezien hebben… Dat laat ik dan ook over aan hen, want overmorgen vertrekken ze terug naar huis!

Nadat de taxi mij terug heeft afgezet thuis ben ik meteen gaan slapen op bed. Was te slap om andere dingen te doen. Misschien gaat het morgen beter?