JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

woensdag 16 maart 2011

Dag 33 – 12.03.2011 – Da stinkt hier naar kak! En het vertrek van Tine...

Vandaag vertrekt Tine… Ze heeft gisteren in de discotheek een nachtje doorgedaan met de anderen. Vandaag moest haar valies pakken. Da’s een zware combinatie : -) maar ok… Momenteel is ze op een mooie manier vertrokken denk ik… We gaan haar missen!  (Even de tekst van een liedje meedelen dat ze hier zingen als er iemand vertrekt)

Oh dear dear dear dear Tine, we never forget you!
Oh dear dear dear dear Tine, we never forget you!
Although you will be far away, we never forget you!!!
Although you will be far away, we never forget you!

[…] You will succeed in all you do…
You will succeed… we know you do!!  (bye Tine!!)

Voor de rest heb ik vandaag ook wat nieuwe woorden geleerd in het Swahili. John heeft als vertaler opgetreden : -)

I miss you
Nakutamani

A hug and a kiss
Kumbusu na kumumunya

I’m in love with you
Nina upendo na wewe

I love you
Nina penda wewe

Uiteraard kende ik er zelf ook wel een paar…
Tamu? - Is het lekker? (vraag ik soms aan de kinderen als ze eten krijgen)
Jambo – Hallo
Asante Sana – bedankt
Kwaheri – tot ziens
Karibu – welkom
Lala salama – slaapwel
Habari? – hoe gaat het?
Mzuri – heel goed!
Hadi kesho – tot morgen
Hadi jioni – tot vanavond
Wapi – waar?
Apo –hier
Apa – daar
Rafiki – vriend
Ninini? –wat is er?
Magi – water

Och ja : -) veel is het niet, maar mits enkele woorden uit deze lijst en enkele Engelse woorden, kom je toch al ver hoor : -)

Vandaag zijn we ook wat kleren en schoenen gaan uitdelen in het dorp. Toen Lies en Lise vorige keer gegaan zijn was dat een beetje uitgelopen op een chaos vol getrek, geduw en ondankbaar gedoe. Jessica en ik hebben het een beetje anders aangepakt. We sorteerden op voorhand de kleren: dunne vrouwen, kleine meisjes, kleine jongens, vaders en grote jongens,… Zo vertrokken we met enkele zakken naar het dorp. We wandelden het volledige dorp door tot het einde. Daar begonnen we met het uitdelen van de kleren. We vroegen aan de mensen of we binnen mochten in hun huisje en daarna probeerden we iedereen die in dat huisje woonde iets te geven. Voor te kleine kinderen en baby’s was er niets, maar we wisten ook wel dat we niet iedereen blij konden maken. Op deze manier kregen we steeds een vriendelijke ‘thank you’ of ‘Asante sana’ of ‘god bless you’, waarop wij met veel plezier zeiden ‘You’re welcome.’
Na de achterkant van het dorp zijn we volledig langs de mini straatjes gegaan (we hebben geprobeerd zoveel mogelijk de hoofdweg te mijden). Dat ging allemaal heel vlot. Soms trok er wel eens iemand aan mijn zak, maar dan hield ik hem goed toe en we waren niet geneigd veel te geven aan mensen die ongeduldig waren en onbeleefd al de kleren vroegen.
Ja… Ik kan wel zeggen dat ik fier ben op mezelf. Dit was echt een goeie manier om kledij uit te delen. Binnenkort moeten we nog met enkele zakken gaan. Ik ben ervan overtuigd dat we opnieuw deze manier zullen gebruiken. Het voelde zo goed! Ik ben echt zeer gelukkig terug gekeerd, hoewel ik er met een klein hartje was heengegaan. Was echt een prachtig moment. Zelfs wanneer je zag dat mensen te smal waren voor een rok wilden ze toch die rok hebben. Ze zouden hem wel wat kleiner laten maken. En zelfs de dikkere vrouwen wilden t-shirts, blousjes en hemdjes die te klein waren voor hen. Ze zouden zichzelf er wel inkrijgen. Dat is echt zalig om te zien… Hoe gelukkig ze hier zijn met kledij, schoenen,… ook al past het niet : -) Och ja… Hoop inderdaad dat de meeste mensen toch gelukkig zijn met hun nieuwe dingen.

Vandaag is er in het dorpje ook iets grappig gebeurd. Jessica en ik gingen ’s morgens naar de twee jongens om hen te gaan wassen en eten te geven. Onderweg wandelden vele andere kinderen met ons mee. We hadden al enkele keren dingen gezegd die ze moesten herhalen: ‘Nina penda wewe is I love you’ – Habari? I am fine! (dit kan Chocu trouwens ongelofelijk schattig zeggen : -)) Op een gegeven moment passeerden we een wc en Jessica en ik zeiden plots ‘Amai da stinkt hier naar kak’, en meteen daarna zegt zo’n klein meisje net hetzelfde. ‘Amai da stinkt hier naar kak.’ Zonder te beseffen wat ze net had gezegd, lagen wij echt in een deuk van het lachen. Echt… da was nog eens grappig :- ) Ma bon : -) Waarschijnlijk momenthumor : -)

Allé ik ga eens verder doen hier…
Ik hoor jullie morgen!!!

Hadi Kesho!
Kumbusu na kumumunya!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten