JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

zondag 6 maart 2011

Dag 25 – 04.03.2011 – On Monday I see the moon…

Heb ‘s morgens vroeg nog even het gevoel gehad dat ik me even slap zou voelen als gisteren. Gelukkig was dat gevoel gauw over. Om iets na zeven was de hele groep op school. Ik heb me eerst even verontschuldigd aan Madame Dorothy, omdat ik er gisteren niet was. Zij zei vriendelijk: ‘Sorry for what happened to you yesterday’… Dat is iets wat ik ontzettend apprecieer aan Kenianen… Zij zeggen hier altijd sorry in jou plaats… Prachtig gewoon… Daardoor voel je je zelf ook nooit slecht. Als je in België valt over een stokje en met je smoel tegen de grond kwakt, sta je snel weer op en kijk je meteen rond om te zien of iemand jouw stommiteit gezien heeft (als er al niemand hardop aan het lachen is). In Kenia kwak je met je smoel op de grond en voor je je echt slecht kan voelen, zeggen ze sorry en ben je al weer aan het lachen… : -) Echt zalig!

Nadien ben ik onze gemaakte weekkalender gaan ophangen in class 2. Er werd een liedje verzonnen door Niki, Yessica en Tine op het ritme van the sound of Music (Do a deer, a female deer,…)

‘On Monday, I see the moon.
Tuesday is day number two.
Wednesday when I don’t know time.
Thursday Thunder comes around.
Friday I will meet my friends.
Saturday Eddy (= handpop) is sad.
Sundag, sun is shining bright
And that brings us back to the beginning…’

De kinderen hebben het liedje mss drie keer gehoord, maar zingen het nu al zelf zonder al te grote fouten. Zo fijn om te zien hoe ze genieten van het liedje en de nieuwe weekkalender in de klas. : -)
Daarnaast heb ik vandaag op school gemerkt dat het al veeeeeeeel beter gaat met het vormen van de rijen voor de school. Ik had al verteld dat er op de leerkrachtenvergadering gezegd was dat het niet zo goed was om alle kinderen naar hun klas te laten stormen als de bel ging. Nu zijn er papieren met klasnummers aangebracht op het hek voor de school. De lln. gaan nu na het belsignaal in een mooie rij per klas staan. De kleuters gaan daarna eerst binnen en daarna volgen de hogere klassen van 1 tot 8. Chaos is totally gone : -) Good job!

Uit de container hebben ze hier ook een groot rek gehaald. Als de kinderen hun eten op hebben, gaan ze eerst naar de wasbak met zeepsop om het bordje af te wassen. Daarna moeten ze nog twee keer spoelen. Vóór het rek er was, werden alle natte borden en bekers op elkaar gestapeld met veel stank tot gevolg. Nu het rek er is, kan elk bordje en elke beker veel beter drogen vooraleer ze worden opgestapeld! Ook dat noem ik een mooie verbetering : -)

 Vandaag is er op school ook iemand komen praten over kinderrechten. Ze sprak met de kinderen en met de leerkrachten. Ze deed dat vooral in Kiswahili en daarom hebben we er niet veel van verstaan, maar aan de leerlingen en leerkrachten te zien heeft de vrouw toch indruk gemaakt op hen en ik geloof dat dat alleen maar positief kan zijn.

Moest normaal ook weer Wiskunde en Engels geven. Tijdens de les wiskunde dacht ik echt dat alles goed verliep, maar toen ik even later de schriften verbeterde van de kinderen, merkte ik echt te veel fouten. Ik heb aan Madame Dorothy gevraagd om na de middag i.p.v. Engels opnieuw wiskunde te geven. Er waren te veel kinderen die de les echt niet begrepen hadden dat ik het fout zou vinden om zomaar naar een andere les te gaan en hen dan misschien nog huiswerk mee te geven over wiskunde… Madame Dorothy ging meteen akkoord. Na de middag heb ik dus opnieuw de les gegeven, andere voorbeelden, veel meer klassikaal gedaan. Het grootste deel van de groep begrijpt het nu echt, al zijn er nog steeds 3 lln. die er echt niets  van bakken. Maandag ga ik hen bij mij nemen terwijl de rest herhalingsoefeningen maakt. Hopelijk begrijpen zij het daarna ook : -)

Vandaag is Geis trouwens aangekomen. Geis is de vriend van Penelope. Penelope was echt een goede werkkracht binnen het project! Echt shapeau voor wat zij allemaal gerealiseerd heeft! : -) ’s Avonds zijn we samen met hen naar Leonardo’s gegaan. Een prachtige Italiaanse tent! Penelope vertelde ons dat iedereen eens naar het toilet moest gaan, omdat het daar zo mooi was… En echt… WOoooooowwww! Was me dat een prachtig toilet! Je zat precies midden in een woonkamer.  Prachtige houten kleuren, er stond een mooie groene plant naast je, je kon je handen afdrogen met een handdoekje dat enkel door jou gebruikt werd, want daarna plaatste je dat in een maand waar ze de handdoekjes uithaalden om die te wassen. Echt : -) Wooow! Geloof mij, zelfs in België vind ge zo’n toilet niet!  En geloof mij opnieuw :- ) Ge moet da toilet gezien hebben, dus kom maar eens naar Kenia : -)

Bon, na het restaurant, waar ik trouwens geen gerecht gegeten heb, (had op voorhand een bordje rijst gegeten voor mijn maag) zijn we met taxi Robert naar huis gegaan en hebben we goed geslapen : -)

2 opmerkingen:

  1. Hey Anneke,

    Je bent inderdaad neig aan 't aftellen merk ik, enfin, aan 't terugtellen moet ik het noemen. Je zet ineens terug 'februari' als datum boven je berichtjes maar dan duurt het nog een maandje langer voor je Toon terug ziet hé ;-) De dagen van de week ken je al in 't Engels, nu de juiste volgorde van de maanden nog... ;-)
    Uw mama en papa zijn goed thuisgekomen. Toon speelde voor luchthavenvervoer en fier met zijn hangertje. Mooi ook! Hij kwam er direct mee stoefen bij mij ;-)
    Hier gaat alles prima. Weekje carnavalverlof hé :-) alhoewel... Ben met de grote kuis bezig. Elke dag wordt het een beetje warmer hier, met vandaag de beste dag tot nu toe, 11° en zonnig. De kippen leggen terug goed, de krokusjes staan open, knoppen in va zijn beuk en ik heb Toon zijn haar weer moeten knippen :-)
    Zaterdag is de bomma (mijn moeder) 84 geworden. Pol en ik zijn met haar gaan eten, traktatie. Ze vroeg naar jou en doet je de groeten!

    Voila, tot hier mijn update...
    Soigneer je, geniet, en graag tot de volgende weer...

    Gerd en Pol

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hee Antje!
    Dit is mijn eerste reactie hier, maar vergis je niet: ik ben een trouwe lezer van Antje in Kenia! Heel fijn om je avonturen zo te kunnen volgen. ’t Is precies of je zit ze hier te vertellen!
    Ik hoop dat je nog heel veel mooie momenten gaat beleven en dat je snel weer helemaal beter bent. Denk eraan, 2 maanden lijkt inderdaad lang maar op levensbasis valt dat dan weer prima mee, zeker als je bedenkt wat een ervaring je meeneemt! En het zal eens zo leuk zijn als je weer thuis bent 
    Veel liefs vanuit een voor de gelegenheid zonnig Antwerpen, keep on kicking Kenia’s ass en denk eraan dat er in België veel aan jou wordt gedacht!
    Bo

    BeantwoordenVerwijderen