Vandaag werd een dag vol prachtige natuur! We zagen wat minder dieren, maar de natuur maakte onze dag echt weer goed! Om Half 7 stonden we klaar aan de bus om te vertrekken met Memba. Om half tien (het uur dat we in het park zijn binnengekomen) moesten we ook weer uitchecken. Om 10.24u checkten we uit. Dat was dus mooi getimed :- )! Daarna moesten we weer langs Mombasa! Was me dat weer een immens groot verschil met het prachtige safaripark! Het stinkt zo in Mombasa, er liggen overal storten met verschrikkelijk veel afval dat om de zoveel tijd wordt opgestookt, alles is stoffig en vuil. En nu begon het geplek en het gezweet ook weer, want in het safaribusje hadden we 3 dagen lange een frisse en gezonde bries : -) Was zalig! In Mombasa hadden we nogal veel problemen met de Ferry. We hebben ongeveer een uur gewacht voor we konden oversteken. Er zou een ferry zijn stuk geweest en een mekanieker van Duitsland moest overkomen naar Kenia om dit te maken. Man man! :- ) Afrika eh! : -)
Rond 1 uur kwamen we terug aan bij de apartments. Daar hebben we ons verfrist! Opnieuw ben ik gaan kijken naar het huisje van Shukrani en Baraka. Het dak was volledig af en lag vol prachtige gedroogde palmbladeren. Ook een deel van de golfplaten als muur was al klaar! Prachtig om te zien! De twee jongetjes gaan eindelijk een betere plaats krijgen om te wonen. Als de vader zorg draagt voor de kinderen mag hij ook in het huisje wonen. Wanneer de dorpelingen merken dat hij altijd drinkt en rookt en nooit eten maakt voor de kinderen, komt hij het huisje niet in. Dat vind ik een mooie en eerlijke deal!
Dit weekend heeft Jessica heel veel zorg gedragen voor de kinderen, ze heeft ze gewassen, hun kleren gewassen en eten gegeven. Wel jammer dat ik er niet bij kon zijn, maar mijn safari-avontuur was toch ook de moeite waard! Vanaf nu zal ik Jessica terug bijstaan in het verzorgen van de kinderen!
Nadien zijn we nog gauw even naar het dorpje Ukunda gegaan. Wij zitten blijkbaar niet echt in Ukunda, maar in Maweni (een gehucht van Ukunda). Ukunda zelf is groter en de mensen daar hebben vooral kleine stenen huizen. Ze hebben het daar zonder twijfel beter! Wel jammer en pijnlijk dat ook in dat dorp de kinderen komen bedelen! Het doet zo’n pijn als ze je vertellen dat ze honger hebben, maar je moet heel goed beseffen dat als je één iemand eten geeft, je op den duur iedereen op je dak hebt om eten te geven. Je kan echt niet op je eentje heel Kenia redden… Dat is iets wat ondertussen iedereen van ons al goed begrijpt! Zo jammer, maar echt de realiteit!
Sorry trouwens dat ik al een tijdje niets van me heb laten horen, maar internet is niet altijd mogelijk en op safari had ik andere dingen te doen dan blogs typen : -) Normaal kan je nu terug volgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten