Dag 1 - 08.02.11- If you're happy and you know it say welcome!

We moesten van Katrien om 10.00 uur opstaan. Dat was heel goed… konden we toch wat uitslapen! We aten samen onder ons gezamenlijk afdakje en gingen met Katrien naar de school… Eerst maakten we kennis met James (the headteacher). In zijn bureau werd door Mickael (the manager) alle regels voor volunteers nog eens overlopen. Deze regels moesten we ondertekenen. Daarna kregen we een korte rondleiding on the schoolcompound. We zagen the KG’s. (KinderGarden) Er zijn 3 kleuterklassen, met kei schattige kindjes. Daarna zagen we Class 1 tot 8. In elke klas heetten de kinderen ons van harte welkom. Ze zongen liedjes voor ons… o.a. (If you happy and you know it clap your hands. If you're happy and you know it clap your hands. If you're happy and you know it and you realy want to show it, if you're happy and you know it clap your hands.  Zo werden ook strofes gemaakt met:  If you're happy and you know it say WELCOME!  En If you're happy and you know it give a kiss…  Leuk om iedereen te zien zingen voor onze komst. Bij enkele klassen moesten we onze namen op het bord schrijven.  In één klas brak mijn krijtje doormidden dat op de grond viel. Ik voelde me hier wat ongemakkelijk bij, maar heel de klas zei plots ‘SORRY’. Dat was een bizar moment. Zij voelden zich precies schuldig voor het gevallen krijtje. Zo gaat dat hier dus constant, wan toen ik even later bijna op mijne smoel lag toen ik struikelde over een bankje zei iedereen dat weer… Een Keniaan is toch iets geweldig.

Na de rondleiding gingen we snel thuis eten. Daarna moesten Marlies en ik gaan observeren in Class 2 en 4. We zagen mooie dingen (als leerlingen hier een oefening correct oplossen, zingt heel de klas een liedje… Wat er precies gezongen wordt weten we nog niet precies, maar het eindigt met ‘ a wonderfull girl/boy and a very good girl/boy. Daarnaast zagen we ook wel rare dingen waar we echt niet zoveel van begrepen, maar dat wordt waarschijnlijk wel snel duidelijk…

Wat hebben we voor de rest ondertussen opgemerkt/geleerd.

·         Elke klas heeft hier blijkbaar ‘a prefect’. Dit is een kind dat wordt aangeduid door de leerkracht. Als de leerkracht afwezig is, moet hij ervoor zorgen dat iedereen doet wat hij moet doen.  Alle kinderen dragen hier een blauw uniform.

·         Kinderen die een roos uniformpje dragen zijn nieuwe kinderen. Zij dragen die roze kleur tot hun ouders het geld hebben om een blauw uniformpje aan te kopen.

·         Elke middag eten de kinderen rijst met bonen en een bonensausje. (Vandaag hebben we geholpen in de keuken om iedereen zo’n portie te kunnen geven)

·         Tijdens één van de eerste pauzes drinken de kinderen Porich (of zoiets). Dit is een soort papje dat de maag een beetje vult. We hebben het nog niet geproefd, maar het zou toch maar een bizar smaakje hebben J

·         Toiletten zijn hier op z’n Frans… Er bevinden zich zelfs enkele kakvingers aan de muur waar je je moet vasthouden J Gelukkig hebben wij een goei toilet in het huisje J (trekt alleen niet zo goed door)

·         Na school is er een afsluitmoment. De kinderen zingen dan nog wat, de headteacher speeched een beetje en vandaag moesten ook wij plots in het Engels speechen. Dat was best wel stressy omdat we niet zo goed wisten wat we precies moesten zeggen. Ik zei: ‘I’m An, I went to class 2 and 4 today. It’s all so different to Belgium, but I think it will be okay (zoiets…)

Na school hoorden we van Katrien dat er in het dorpje achter de school twee verwaarloosde kinderen zijn gevonden. Hun moeder was plots verdwenen en hun vader was constant zat! De kinderen verbleven hele dagen bij een andere vrouw in het dorp die de middelen niet had om deze twee kindjes eten te geven… Zij trok aan de alarmbel en liet Mama Rainbow komen met ander mensen van het project. Iemand van deze mensen heeft het schoolgeld voor deze kinderen betaald. De kinderen werden geschoren, kregen medicatie, werden gecontroleerd op luizen en zijn klaar om morgen op school te starten… Ze waren erg ondervoed… ZOOOO erg! Jessica en ik besloten meteen om deze kinderen te sponsoren zodat ze een mooie schoolopleiding kunnen genieten. Ik kan een kindje helpen door 96 euro per jaar te betalen voor zijn studies. Ik heb dat meteen toegezegd en voel me er super goed bij! Mijn leven wordt met de dag nuttiger! Als ik de kinderen donderdag terug zie, ga ik beslissen welk kindje van de twee ik precies ga sponsoren.

Daarna trokken we met Katrien naar de winkel. We kochten vanalles om te eten en ook ontzettend veel water! We hebben ’s avonds ontzettend lekker gegeten. (voor mij wel opnieuw spaghetti, maar nu met zalige tomatensaus gemaakt door Marion en Marlies.) We hebben nu ook ontdekt dat Internet niet zo goed werkt… Hopelijk komt dat nog goed, want al de meisjes missen hun vriendjes al!

Och ja… Pole pole zullen we maar denken...

Ik ga nu nog eventjes bij de rest zitten onder ons afdakje…

Tot morgen!!!

Dit zijn Chocu en Baraka:

Onder deze boom zijn ze gevonden: