JAMBO!!!!


Nog een kleine maand en ik vertrek naar Afrika...
Ik moet toegeven dat dat best behoorlijk spannend is! Gelukkig is het altijd al een droom van me geweest, daardoor zal het vertrek enerzijds zwaar zijn, maar anderzijds ook leerrijk, avontuurlijk, leuk, interessant, ... Kortom: een ervaring om nooit te vergeten???!!!!

Op deze blog kan je al mijn avonturen en gebeurtenissen in Kenia volgen... Hier zullen zonder twijfel fijne avonturen beschreven staan, maar zeker ook momenten van gemis...
Het is voor mij namelijk de eerste keer dat ik voor 3 maanden van huis ga... Daar komt nog bij dat ik ook mijn vriendje zo lang zal moeten missen. Dat kan dom klinken, maar ook die dingen doen pijn!

Ik kijk al erg uit naar mijn vertrek... 6 februari is het zover!
Dan neem ik de vlieger van Brussel naar Mombasa... In Kenia zelf zal ik leven in een vrijwilligerswoning van Rainbow 4 kids... Dit is een organisatie die het onderwijs in Kenia probeert aan te pakken... En ik als, leerkrachtje in spé, kan daar zonder twijfel een heleboel bijleren en misschien kan ik de leerkrachten daar ook wat leuke zaken bijbrengen...
We zullen zien...

Ik wens je alvast veel plezier bij het lezen van mijn blog!!
Lieve groeten

Antje

woensdag 16 februari 2011

Dag 8 - 15.02.2011 – Imodium Instant en het materiaal!

Vandaag weer opgestaan om 05.45u. Da begint wel te wennen eigenlijk. Heb best wel goed geslapen eigenlijk…  Ik heb nu al twee dagen imodium instant genomen… Momenteel heb ik geen diarree meer, maar ook niks anders. Nu is’t weer geconstipeerd!  Man man, Afrika eh! Och ja ... ’t komt wel goed met den deze! Ben sinds vandaag gestopt met imodium en nu ik morgen een vrije dag heb, kan ik weten of ik nog met erge diarree zal zitten of niet.
Vandaag hebben we de potloden, slijpers, latten, kleurpotloden, ballonnen, schriftjes en pennen die we met z’n allen verzameld hebben mee naar school genomen. Qua Potloden liggen er nu een 2500 tal op school… En dan heb ik al de rest nog niet geteld... Ze zijn er heeeeeeeeeel erg blij mee en we mochten met z’n allen foto’s trekken van de kinderen van class 1, 2 en 3 wanneer ze het materiaal vasthielden… Aan alle mensen die hun best hebben gedaan om mee in te zamelen en materiaal te voorzien: ASANTE SANA (BEDANKT), van ons en van de kinderen en leerkrachten op school!  Voor de rest was het vandaag op school gewoon participeren… Wel leuk hoor, maar het blijft nog steeds raar om te werken en dingen uit te leggen in het Engels zonder veel materiaal. Tijdens de eerste break drinken we met z’n allen porich. Da’s zo’n raar drankje waar uw maag enorm door gevuld raakt. En aangezien de meeste van ons rond 6 uur ’s morgens hun ontbijt hebben gegeten en pas om 1 uur middag eten, komt die porich als geroepen. Ook al smaakt het niet best!!!  De eerste drie slokken zijn speciaal en dan denk je echt: Ok, ik lust dit. Cava nog, ik dacht dat het erger was.  Na die drie slokken heb je echt te veel en smaakt het naar niks! Ik kan me er echt niet aan zetten om een volle beker te nemen, maar toch probeer ik steeds een halfje volledig op te drinken. Het ziet er trouwens uit als pannenkoekendeeg, maar veel dikker en het wordt heel warm gedronken. ’s Middags hadden we weer rijst met bonen. Dat eten ze hier praktisch constant. Da’s eigenlijk echt wel lekker, ma om da nu elke dag te eten??? Gisteren, op Valentijn, was het een soort puree met kool. Al die kinderen waren kei blij dat ze eindelijk eens iets anders konden eten dan rijst met bonen. Was wel grappig om te zien!  Tijdens de lunch is er van een kindje het potje met rijst en bonen volledig tegen de grond gekwakt. En wat doen de Kenianen dan? Ze nemen hun zelfgemaakte borstel (speciale dunne takjes bij elkaar gebonden), zoeken een stuk van een kartonnen doos en kuisen alles op. J Was leuk om te zien. Als je niet veel hebt, word je echt creatief! Vandaag heb ik ook gemerkt dat de ouders thuis de schriftjes van hun kinderen ‘kaften’. Dat doen ze niet zo netjes als bij ons met prachtig kaftpapier en plakband… Nee, dat doen ze met krantenpapier of plastic, maar dat heeft best ook wel z’n charmes. Wat ik ook heb gemerkt, is dat kinderen hier constant nieuwe potloden vragen. ‘Teacher, I don’t have a pencil’… en dan stapt deze Belgischen teacher naar teacher Dorothy van class 2 om een potlood te vragen. En wat zegt teacher Dorothy dan? “Watch out, because they always leave their pencils at home so they can get another one at school.” Or “ Yesterday she had a long pencil and now its small? No no. She can borrow a pencil, but she has to give it back to me.”  Wel grappig hoe geslepen de kinderen hier zijn… Maar uiteindelijk is dat zo normaal als je echt niks anders hebt… Zo zag ik ook bij het uitdelen van ons ingezameld materiaal om de foto’s te trekken, dat enkele kinderen potloden in hun broek, achter hun sok of onder hun hemdje staken. ONGELOFELIJK! och ja!

In class 2 zitten 38 kinderen. (Enoch, Alex, David Bush, Dickson, Edwin, Emmanuel, Francis, John, Nassir Yusuf, George Ali, Peter, Roy, Rodney, Simon, Titus, Venart, William, Justus, Samuel, Saidi, Happiness, Veronicah, Mapenzi, Susan, Selina, Karen, Recheal, Neema, Mercy, Mariam, Fredaus, Lydia, Georgian, Faith, Caroline, Christine, Catherine and Abigael.  Veel dus, maar ’t is een toffe klas J Alleen is het papegaaienwerk niet zo goed voor hen… Ik merk echt wel hard dat ze bij vragen waarbij ze echt goed moeten nadenken niet kunnen antwoorden. En dan heb ik het niet over 1 kind, maar over 25 van de 38 of zo… Ach ja, ik hoop dat als ik binnenkort les moet geven dat het lukt… Het zal toch wel wat anders zijn dan de manier van Dorothy… Maar da komt ook wel goed!

Na school zijn we meteen naar huis gekomen en is Lies begonnen met pannenkoekendeeg te maken. We waren eindelijk eens wat sneller klaar met eten dan anders. Dat doet deugd, want nu zitten we gezellig op onze veranda J Morgen komt waarschijnlijk de container aan van Rainbow4kids. Katrien zal het jammer genoeg niet kunnen meemaken, want ze is onverwacht terug naar België moeten gaan. Hopelijk komt ze snel terug, want we missen ze hier al ze J Die straalt verdorie veel enthousiasme uit en da’s aanstekelijk. Och ja… We redden ons wel!

Ik denk dat ik zo dadelijk nog een filmpje ga zien of zoiets… Heb geen zin om snel in mijn bed te kruipen. En ga morgen ook geen zin hebben om vroeg op te staan. Ik ga blijven liggen tot ik wil opstaan!  Pole pole Da woord is ook in mijn woordenboek binnengeslopen.

Heb trouwens vandaag geleerd dat Chocu (het kindje dat ik ga sponsoren) eigenlijk Shoukrani heet, maar Chocu is zijn bijnaam denk ik. Zijn broer heet dus wel gewoon Baraka 

Bon, tot morgen lieve mensen!!!
Keniaanse groeten!

P.S. Ik heb toch nog diarree! ben al twee keer moeten lopen… Dju!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Stomme imodium instant!

1 opmerking:

  1. Wat een superleuke avonturen dat je daar meemaakt! Geniet er met volle teugen van hé meid.

    BeantwoordenVerwijderen