Vandaag was het de eerste keer dat ik een hele dag op school ben geweest. We staan op om kwart voor 6. Om 7.00 uur moeten we op school zijn. Maandag, woensdag en vrijdag vindt er altijd een ceremonie plaats. Er wordt dan wat gezongen en de Keniaanse vlag wordt gehesen. Da’s best een speciaal moment.
Om 08.15 beginnen de lessen. (Dit is het uurrooster: )
Om 08.15 beginnen de lessen. (Dit is het uurrooster: )
07.00 : op school zijn!
07.00-08.15: ceremonie of gewone begroeting en gebed
08.15 – 09.25: 1e blok
09.25 – 09.50: break
09.50 – 11.00: 2e blok
11.00 – 11.30: break
11.30 – 12.40: 3e blok
12.40 – 14.00: lunch
14.00 – 15.10: 4e blok
15.10 – 16.30: Zelfstudie? (dat wetek nie zo goed)
16.30-17.00: Debate op maandag
Clubs and society op dinsdag
Quiz op donderdag
Games en naar het strand op vrijdag
17.00 : ceremonie of begroeting en gebed + cleaning!
Je ziet dat het rooster vrij lang is. In Kenia is het zo dat de school die het langst duurt ook aanzien wordt als de school die het beste is. En ondertussen telt de rainbowschool toch al een 320 leerlingen.
Op vrijdag gaan we ook altijd met de oudere lln. naar het strand. Er worden dan spelletjes gespeeld met de lln. en iedereen mag in het water zwemmen. Wij, als leerkrachten moesten met onze kledij in het water, omdat het niet past om met een bikini te zwemmen als leerkracht met aanzien. Dat was wel een beetje raar, maar uiteindelijk viel da nog wel mee J
Na school ( we hebben een volledige dag geobserveerd) zijn we samen met Katrien naar het dorpje geweest L Man, da was erg… ‘Het dorpje’ is eigenlijk de armste plaats in de buurt. De mensen wonen er in hele kleine hutten, hebben pracktisch niets… We kwamen er binnen en een man begon voor ons ad hoc een welkomstlied te zingen. Daar kreeg ik echt bijna de tranen van in mijn ogen. Die man woont in een mini hut, heeft helemaal niet het beste leven, maar is gelukkig met al wat hij heeft en heeft respect voor alles en iedereen. Waaauw! Echt!
Daarna hebben we nog wat mensen gezien, het containerparkje, de waterput, ‘de bar’ en zijn we ook naar het huisje gegaan van de twee verwaarloosde kinderen. Het kleinste kindje van de twee toonde fier zijn huisje. Er stond 1 bed, vlak naast het bed stond een tafel en twee stoelen en achter de deur stond een soort kast. Dat was alles. Het was ongeveer een hut van 2 meter op 3 maximum zonder ramen en met een gat in het dak. De twee kinderen werden verwaarloosd terug gevonden omdat de vader constant zat rondloopt en de moeder vertrokken is omdat ze steeds slaag kreeg van de vader. Toen we in het dorpje waren, kwam ook de vader van de kinderen aan… Hij stonk naar de drank, maar heeft beloofd dat hij beter zorg zou dragen voor de kinderen. Op school krijgen ze Porich en ’s middags rijst met bonen, maar nu heeft de vader beloofd dat hij ook ’s avonds voor eten zal zorgen en dat de kinderen samen met hem in het bed kunnen slapen, want er was wat twijfel over dat de vader misschien alleen in het bed sliep. Ze krijgen binnenkort een nieuwe matras, maar die komt er niet als de vader zijn beloftes breekt. Hopelijk zien we binnenkort wat vooruitgang… In april is het ook vakantie op school, dus als de vader zijn beloftes breekt, hebben de kinderen in die vakantie geen eten. Laat ons hopen dat die kinderen het halen. (Ze heetten trouwens Chocu (kleinste) en Baraka (grootste))
We hebben in het dorp ook gezien hoe vrouwen grote stenen verpulveren met een hamer tot kleinere stenen. Als ze 1 vrachtwagen vol van deze stenen hebben, krijgt ze daar 40 euro voor. 40 euro!!!!!! Da’s zot weinig voor zoveel werk, maar die mensen doen dat zonder te klagen, dag in dag uit, omdat die niets anders hebben! Pijnlijk L
Na het dorpje hebben we ons gewassen. Daarna werden we met de taxi opgehaald en naar het restaurant (The forty thieves) gebracht waar we met z’n allen gingen eten. Ik at pizza frutti di mare met garnalen en scampi’s… ZALIG J Na het restaurant gingen we naar een reggaebar, omdat Katrien ons wat wilde laten zien van het uitgaansleven hier. Die Reggaebar was echt leuk J
Na de Reggaebar gingen we naar een discotheek. We hebben met z’n allen op de dansvloer gestaan en genoten er echt van! We hoorden ook dat Kenianen, als ze je aan de haak willen slaan, op dezelfde manier beginnen te dansen en je handen vastnemen. Als er zoiets gebeurde, draaiden we ons altijd weg of begonnen we rare bewegingen te doen met onze handen zodat niemand onze handen kon vastnemen J Was best wel grappig J Katrien vertelde ook dat er wel wat prostituees aan het dansen waren… Da was wel beetje erg…
Na de discotheek zijn we naar huis gegaan en hebben we goed geslapen J (alleen een beetje veel te weinig! J) Al snel begon dag 5…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten